نخل لیندا می‌تواند منظره‌ی زیبایی در خانه و محل کارتان ایجاد کند. مهم‌ترین ویژگی‌های ظاهری نخل لیندا، ساقه‌ی ضخیم آن است که آب را در خودش ذخیره می‌کند و نسبت به خشکی خاک مقاوم است؛ به‌طوری‌که حتی می‌تواند هفته‌ها بدون آب زندگی کند. برگ‌های سبزتیره و باریک و بلند لیندا مثل دسته مو یا شبیه به دم اسب از بالای ساقه رشد می‌کنند و به پایین می‌ریزند که نتیجه آن زیبایی منحصربه‌فرد و چشم‌نواز گیاه می‌شود.

نخل لیندا رشد کندی دارد. این موضوع باعث تبدیل شده این گیاه به یک گیاه مناسب برای فضاهای محدود نیز مبدل می‌کند. نخل در واقع مخصوص کسانی است که وقت زیادی برای رسیدگی به گیاهان ندارند یا دائم به مسافرت می‌روند. چون تنها چیزی که این گیاه نیاز دارد نور خوب است. نخل لیندا عمر طولانی دارد و می‌تواند سال‌ها در کنار شما بماند. اگر دوست دارید یک گلدان زیبا به محل زندگی تان اضافه کنید حتما به نخل لیندا فکر کنید.

یکی از نکات جالب این گیاه این است که نخل لیندا نه نخل است نه درخت؛ به‌واقع از نظر گیاهشناسی عضوی از خانواده Agave‌ (آگاو) است و یک ساکولنت محسوب می‌شود. در زبان فارسی با نام رایج نخل لیندا شناخته شده و مثل اسامی انگلیسی‌اش به نخل پافیلی و دم اسبی هم معروف است. نام رایج آن در انگلیسی Ponytail Palm Tree به معنای نخل دم اسبی است و اسم‌های دیگری مثل Nolina، Bottle Palm Tree یا Elephant Foot Tree هم دارد که همه‌ی این اسامی به ساقه‌ی ضخیم این گیاه ‌اشاره دارند و آن را به بطری یا پای فیل تشبیه می‌کنند. نام علمی این گیاه در گذشته Nolina recurvata بوده که امروزه تصحیح شده و با نام جدید Beaucarnea recurvate شناخته می‌شود.

نخل لیندا بومی مناطق خشک جنوبی مکزیک است. به همین دلیل توانایی ذخیره‌ی آب در تنه‌اش را دارد. نخل لیندا را در بعضی از مناطق دنیا نه‌تنها به‌عنوان گیاهی تزئینی برای داخل منزل، بلکه برای محیط بیرون از خانه مثل باغچه استفاده می‌کنند.
بلندی نخل لیندا در زیستگاه‌های طبیعی‌ و در فضای باز ممکن است به شش متر یا بیش‌تر هم برسد اما در محیط گلخانه، در اندازه‌های کوچک و مقیاسی شبیه به بونسای پرورش می‌دهند و بلندی‌‌اش در خانه و به عنوان گیاه آپارتمانی به ندرت بیش‌تر از ۹۰ سانتی‌متر می‌شود. نکته‌ی جالب این است که هرچه سن گیاه بالاتر رود، تنه‌ی ضخیم آن‌ها بلندتر می‌شود.
نخل لیندا اگر در فضای باز کاشته شود، ممکن است در فصل تابستان گل‌ هم بدهد اما در فضای داخلی خانه، خیلی به ندرت احتمال دارد که به گل بنشیند. گل لیندا هم از نظر زیبایی و ظاهری چندان قابل توجه نیست و به صورت خوشه‌ای سفیدرنگ است.

روش نگهداری از نخل لیندا

نگهداری از لیندا در منزل تا حد زیادی شبیه به روش نگهداری از کاکتوس‌ها و ساکولنت‌هاست. از این رو کار چندان سختی پیش رو نداشته و قبل از خرید گیاه یا در صورتی که آن را دارید، لازم است موارد زیر را رعایت کنید تا گیاه شما همیشه سالم و شاداب باشد.

نور مورد نیاز نخل لیندا

نخل لیندا یا نخل دم اسبی به نور کامل مستقیم یا غیرمستقیم نیاز دارد، اما از آنجایی که گیاهی کاملا سازگار است، می‌تواند نصف سال را در جایی کم‌نورتر بگذراند. یعنی اگر در بهار و تابستان آن را در جایی پرنور و در فضای باز مثل تراس بگذارید، می‌تواند در طول پاییز و زمستان نور کم را هم تحمل کند. ضمن‌ اینکه می‌تواند چندین ساعت نور مستقیم را هم تحمل کند. تنها تفاوتی که محیط با نور کم و محیط با نور زیاد در رشد گیاه ایجاد می‌کند این است که گیاه در محیطی با نور کم رشد کمتری خواهد داشت؛ به عبارتی هرچه نور بیش‌تر، رشد بیش‌تر! اگر نخل لیندا را مدتی در سایه نگهداری کرده‌اید، نباید آن را به‌طور ناگهانی مقابل آفتاب بگذارید بلکه باید به مدت چند ساعت در روز آن را در مقابل نور گذاشته و سپس دوباره به مکان سایه منتقل کنید. این کار باعث می‌شود که گیاه کم‌کم به نور عادت کند و برگ‌هایش سوخته و چروکیده نشود.

آبیاری و رطوبت هوا

از آن‌جایی که نخل لیندا یا پافیلی از خانواده‌ی ساکولنت‌هاست، در محیط نیمه‌ خشک بهترین رشد را دارد و لازم است که بین هر آبیاری اجازه دهید که خاک گیاه کاملا خشک شود.
این گیاه به آب زیادی نیاز ندارد و بهترین روش این است که هر دو تا سه هفته یک‌بار بسته به شرایط رطوبتی منزل‌تان به آن آب بدهید.
در ماه‌های زمستان باید مقدار آبیاری را کم‌تر کرده و به‌صورت قطره‌ای کنید؛ به‌این‌شکل که مقدار کمی آب بدهید و وقتی آن آب جذب خاک شد، دوباره مقدار کمی دیگر آب بریزید.
روش آبیاری در فصل‌های بهار و تابستان نیز به این صورت است که باید شروع به آب دادن به گیاه کرده و تا وقتی که آب از سوراخ زیر گلدان خارج شود، به گلدان آب بدهید. در نهایت نیز آب جمع شده در زیرگلدانی را خالی کنید.

اگر گیاه شما در گلدان کوچکی قرار دارد و مقدار خاک آن کم است، در فاصله‌ی زمانی کم‌تری باید به آن آب بدهید.

به‌عنوان نکات این بخش از روش نگهداری از نخل لیندا اول اینکه باید بگوییم که همان‌طور که قبلا هم اشاره کردیم، ساقه‌های ضخیم نخل لیندا آب را در خودشان ذخیره می‌کنند، به‌همین‌خاطر اگر یک یا دوبار فراموش کردید که به آن آب بدهید اشکالی ندارد، اما این را مبنای عادت خود قرار ندهید و گیاه را به‌طور منظم آبیاری کنید؛ درغیراین‌صورت گیاه به‌جای اینکه به خوبی رشد کند، فقط برای زنده ماندن تلاش می‌کند.

و نکته دوم هم اینکه نخل لیندا مثل بیشتر ساکولنت‌ها شرایط آب و هوایی خشک را دوست دارد؛ با‌این‌حال آن را نزدیک وسایل گرم‌کننده نگذارید، چون اگر میزان رطوبت هوا خیلی کم باشد، لبه و نوک برگ‌ها قهوه‌ای می‌شوند.

از کجا بفهمید که نخل لیندا شما نیاز به آبیاری دارد؟

گیاه لیندا گیاهی مقاوم نسبت به کمبود آب است و شاید فهمیدن زمان مناسب برای آبیاری آن نیاز به کمی راهنمایی داشته باشد. در این قسمت به شما نکاتی را خواهیم گفت که با درنظر گرفتن آن‌ها زمان مناسب برای آبیاری نخل لیندای خودتان را پیدا کنید.

1. سنگینی یا سبکی گلدان

وقتی که خاک گلدان نخل لیندا خشک است آن را بلند کنید و سپس به آن آب بدهید و گلدان را دوباره بلند کنید تا ببینید چقدر سنگین شده است. در هنگام خشکی گلدان اگر به اندازه‌ی دفعات قبل سبک بود، زمان آبیاری آن فرا رسیده است.

2. لمس و بررسی خاک نخل لیندا

انگشت‌تان را داخل خاک کنید تا میزان رطوبتش را بسنجید، اگر خاک اطراف ریشه نسبتا خشک است‌ پس زمان آبیاری نخل لیندا رسیده است، اما اگر خاک گلدان کاملا خشک است و هیچ رطوبتی را احساس نمی‌کنید، چند روز صبر کنید و دوباره خاک را تست کنید.

گقتنی است که آبیاری بیش‌ازاندازه یکی از رایج‌ترین دلیل‌های ازبین رفتن لیندا است؛ پس زمانی به آن آب بدهید که خاک آن کاملا خشک باشد.

اگر زمانی پیش بیاید که گیاه لیندا برای چندین هفته آب نداشته باشد، برگ‌‌ها کم‌کم جمع شده و چروک شده و به رنگ قهوه‌ای درمی‌آیند. ساقه‌ی گیاه هم کم حجم و نازک می‌شود و حالت چروکیده به خودش می‌گیرد. در این حالت در اولین فرصت با طی کردن مراحل زیر گلدان را کاملا سیراب کنید.

1. گلدان را بدون زیرگلدانی داخل سینک، وان یا داخل لگنی با ارتفاعی کم‌تر از گلدان بگذارید. سینک، لگن یا وان را به اندازه‌ای پر از آب کنید که آب وارد گلدان نشود. درضمن دقت کنید که آب داغ نباشد.
2. به مدت ۴۵ دقیقه گلدان را داخل آب بگذارید تا آب را از سوراخ کف گلدان جذب کند.
3. بعد از این مدت، خاک روی گلدان را با دست بررسی کنید. آیا آب به ۵ تا ۸ سانتی‌متری خاک رسیده است؟‌
4. اگر هنوز خاک خشک است، به آرامی مقداری آب از بالای گلدان روی خاک بریزید تا فرآیند اشباع آب در خاک سریع‌تر صورت گیرد.
5. وقتی که همه‌ی قسمت‌های خاک گلدان به طور مساوی نمناک شد، گلدان را از آب بیرون آورید و در جایی بگذارید تا آب اضافی آن به طور کامل خارج شود. سپس آن را به جای قبلی‌اش برگردانید.

دمای مناسب نخل لیندا

نخل لیندا به دمای هوای معمولی منزل یعنی ۱۵ تا ۲۶ درجه نیاز دارد. در شب هم نباید دمای هوا به زیر ۷ درجه برسد. اگر گیاه در بازه‌ی دمایی گفته شده قرار نگیرد، احتمالا رشد خوبی نخواهد داشت.
نخل لیندا در مقابل تغییرات دمای هوا مقاوم است و می‌تواند دماهای نزدیک صفر را هم تحمل کند، اما این اتفاق نباید به‌صورت مداوم یا عمدی رخ دهد.
دقت کنید که گیاه دور از هوای سرد پنجره، کولر یا در ورودی منزل‌تان قرار بگیرد، چون جریان هوای سرد باعث خشک شدن برگ‌های گیاه می‌شود.
نکته: نخل لیندا را در فصل بهار و تابستان می‌توانید در فضای باز مثل تراس بگذارید؛ بیرون ماندن گیاه در شب به‌شرطی که هوا سرد نباشد مشکلی ندارد، اما اگر شب‌ها هوا خیلی سرد می‌شود، حتما آن را به داخل خانه منتقل کنید.

خاک

لیندا به خاک ویژه با فرمول خاصی نیاز ندارد ولی می توانید برای نخل لیندا از خاک کاکتوس استفاده کنید. فقط دقت کنید که خاک تازه باشد و قبلا استفاده نشده باشد.
برای این که گیاهتان جلوه‌ی زیباتری داشته باشد می‌توانید آن را در گلدانی بکارید که ارتفاع زیادی دارد تا برگ‌های لیندا روی زمین نریزند و به صورت آویز بمانند.

زمان کود دهی نخل لیندا

نخل لیندا فقط دو تا سه بار در سال نیاز به کوددهی دارد و مقدار بیش‌ازاندازه‌ی کود باعث ایجاد لکه‌های قهوه‌ای روی برگ‌ها می‌شود. برای گرفتن بهترین نتیجه از کوددهی، از کود معمولی گیاهان آپارتمانی یا کود کاکتوس یک بار در بهار و یک مرتبه در تابستان استفاده کنید.

هرس کردن

نخل لیندا به هرس نیازی ندارد و اگر برگ‌های آن را هرس کنید، نوک برگ‌ها به رنگ قهوه‌ای درمی‌آید. در نتیجه برای زیبا ماندن گیاهتان از هرس کردن آن خودداری کنید.

سمی بودن

این گیاه به‌هیچ‌عنوان برای انسان‌ها و حیوانات سمی نیست و می‌توانید آن را با خیال راحت در منزل‌تان نگهداری کنید، اما برگ‌های فرفری و آویزان گیاه احتمالا برای حیوانات از جمله گربه‌های بازیگوش وسیله‌ی بازی خوبی است و حتی ممکن است از بدنه‌ی آن برای خاراندن یا خراش انداختن با ناخن‌هایشان استفاده کنند. به‌همین‌دلیل بهتر است آن را دور ازدسترس گربه‌ها بگذارید.

تعویض گلدان نخل لیندا

اگر نخل لیندا به‌خوبی رشد کند، تقریبا سالی یک بار به عوض کردن گلدان نیاز دارد، اما در صورتی که رشد متوسطی داشت، هر دو تا سه سال یک بار گلدان آن را عوض کنید.
اگر شرایط رشد لیندا خوب باشد و مواد غذایی و کود دریافت کرده باشد، این گیاه در گلدان‌های کوچک به‌خوبی عمل کرده و تمام گلدان پر از ریشه‌های به هم فشرده می‌شود. در نتیجه لازم است حتما آن را در گلدانی بکارید که انتهای آن سوراخ شده باشد.

باتوجه به اینکه زمان تعویض گلدان گیاه نسبی درنظر گرفته شده و ممکن است بعضی از نخل‌های لیندا زمان تعویض گلدان‌شان زودتر یا دیرتر باشد، برای تعویض گلدان نخل لیندا خود درنظر داشته باشید که این گیاه زمانی به عوض کردن گلدان نیاز دارد که ریشه‌هایش کاملا گلدان را پرکرده باشد. در آن صورت باید گلدان جدیدی را انتخاب کنید که قطر آن فقط به اندازه‌ی 2.5 تا ۵ سانتی‌متر بزرگ‌تر از گلدان قبلی باشد. اگر این گیاه را به گلدانی خیلی بزرگ‌تر منتقل کنید، به حجم بالایی از آب نیاز خواهد داشت که به رشد و سلامتی گیاه آسیب زده و ممکن است باعث از بین رفتن آن شود.